Жанашыр
Тұмаржан бес жасқа толғалы, әжесі мен атасының қасынан шықпайтын болды. Ол Аяжан анасына:
– Мен енді үлкен болдым. Мен атам мен әжемді күтемін, – деп, тәмпіш мұрнын шүйіріп, оймақтай ернін үйіріп, мәз болды.
– Садағаң болайың, Тұмаржаным…
Толығырақ...
Толығырақ...